یادش بخیر

نمیدونم چیشد اتفاقی یاد وبلاگم کردم حتی یوزر پسوردم بزور یادم میومد..

دلم نیومد چیزی ننویسم..راستش به این فکر کردم که چقدر قبلنا همه چیز در عین سادگی جذاب تر بود..وقتی اینستاگرام و تلگرام و نرم افزارای دیگه نبود و ماها پشت اسم های مستعارمون حرفای دلمونو میزدیم و دنبال ویو و لایک خوردن نبودیم،دنبال شواف و افتادن تو بازی رقابت من شادترم من خوشگل ترم من خوشبخت ترم با اپلود کردن چهارتا عکس و فیلم به امید ویو و لایک انقدر پوشالی نبودیم

خودمون بودیم و ماجراهای روزمرگیمون..

خودمون بودیم و قلممون و حرفای دلمون..